De Zeeuwse duinen

Zee, strand, duinen, bossen en meren: u vindt het allemaal in Zeeland! Hier kunt u meer informatie over het kustgebied van Zeeland en haar recreatiemogelijkheden vinden.

 

De duinen en het strand vormen samen met de zee en de meren het meest natuurlijke landschapstype dat in Zeeland te vinden is. Je zou verwachten dat in die barre wereld van zout en zand nauwelijks planten en dieren kunnen overleven. Maar niets is minder waar. Duinen vormen juist een belangrijk broedgebied voor vogels. Daar komt door de drukte niet altijd even veel van terecht. Daarom zijn in Zeeland speciale duingebieden uitgeroepen tot natuurgebied. De Zeepe duinen bij Burgh-Haamstede zijn hier een goed voorbeeld van. Wie hier ronddoolt kan uren lang geen sterveling tegenkomen. Wel opletten waar je loopt, want in de uitgestrektheid van de duinen is het gemakkelijk verdwalen.

 

Door de eeuwen heen zijn deze waterkeringen steeds betrouwbaarder geworden. Na de watersnoodramp van 1953 zijn namelijk alle dijken op "deltahoogte" gebracht en zijn de genoemde wateren van elkaar gescheiden door dammen. De waterkeringen die het land beschermen tegen het buitenwater worden de primaire waterkeringen genoemd. Op dit moment kent Zeeland de grootste lengte aan primaire waterkeringen van alle provincies: in totaal ongeveer 579 kilometer. Deze bestaat uit de verschillende dammen, waaronder de Oosterscheldekering, dijken en duinen. Naast de primaire waterkeringen kent Zeeland een enorme lengte aan de zogenaamde secundaire waterkeringen. Dit zijn de voormalige zeedijken die nu, door verdere inpolderingen, in het binnenland liggen. Deze, vaak door het landschap kronkelende dijkjes, zijn zo karakteristiek voor het Zeeuwse landschap. Echter, veel van deze dijken hebben nog hun rol in het geval er toch een overstroming zou plaatsvinden.